Κοινή χρήση τεχνολογίας

Ημέρα βασικών γλωσσών Linux C 6

2024-07-12

한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina

Πίνακας περιεχομένων

μαθησιακός στόχος:

Μαθησιακό περιεχόμενο:

1. Συστοιχία

1.1 Έννοια

1.2 Μονοδιάστατος πίνακας

1.2.1 Έννοια

1.2.2 Μορφή

1.2.3 Αρχικοποίηση

1.3 Συμβατικές λειτουργίες σε στοιχεία πίνακα

1.3.1 Είσοδος και έξοδος

1.3.2 Άθροισμα και μέσος όρος

1.3.3 Βρείτε τη μέγιστη τιμή

1.3.4 Αναζήτηση

Ασκήσεις τάξης:

Εξωσχολικές εργασίες για το σπίτι:


μαθησιακός στόχος:

Για παράδειγμα:

  • Κατακτήστε τα βασικά του C σε μια εβδομάδα

Μαθησιακό περιεχόμενο:

1. Συστοιχία

1.1 Έννοια

Οι πίνακες χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση ενός συνόλουΊδιος τύπος δεδομένωντων δεδομένων.

Ο πίνακας είναι κατασκευασμένος τύπος.

Κάθε δεδομένα του ίδιου τύπου δεδομένων στον πίνακα ονομάζεται στοιχείο του πίνακα, που ονομάζεται επίσης μέλος του πίνακα.

Ο καθορισμός ενός πίνακα θα εκχωρήσει ένα μπλοκ στη μνήμησυνεχόμενος χώροςΓια την αποθήκευση δεδομένων, όσες διαστάσεις κι αν έχει ο πίνακας, είναι συνεχής.

1.2 Μονοδιάστατος πίνακας

1.2.1 Έννοια

Ο λεγόμενος μονοδιάστατος πίνακας είναι ένας πίνακας με έναν μόνο δείκτη.

1.2.2 Μορφή

Όνομα πίνακα τύπου δεδομένων [subscript];

Τύπος δεδομένων: Μπορεί να είναι είτε βασικός τύπος είτε κατασκευασμένος (εκτός από πίνακες)

Όνομα πίνακα: Είναι ένα αναγνωριστικό και πρέπει να συμμορφώνεται με τη σύμβαση ονομασίας αναγνωριστικού.

Δείκτης: Κατά τον ορισμό ενός πίνακα, ο δείκτης είναι γενικά μια σταθερά που χρησιμοποιείται για να αναπαραστήσει το μήκος του πίνακα που θα καθοριστεί. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να είναι μια σταθερά, μια μεταβλητή ή μια έκφραση που υποδεικνύει ποια δεδομένα στον πίνακα να λειτουργήσει.

Για παράδειγμα:

1.2.3 Αρχικοποίηση

Η λεγόμενη αρχικοποίηση σημαίνει ότι κατά την αίτηση για χώρο για μια μεταβλητή, παρεμπιπτόντως δίνεται μια αρχική τιμή.

Κατά την προετοιμασία, τυλίξτε την τιμή του στοιχείου με ένα ζευγάρι σγουρά άγκιστρα και διαχωρίστε πολλαπλές τιμές με κόμματα.

Υπάρχουν τρεις τρόποι για να αρχικοποιήσετε έναν πίνακα

1. Αρχικοποίηση όλων: Σύμφωνα με το μήκος του πίνακα, αρχικοποιήστε τις τιμές πολλών στοιχείων.

int arr[5] = {520, 1415, 666, 999, 1234};

arr[0] arr[1] arr[2] arr[3] arr[4]

2. Μερική προετοιμασία: Ο αριθμός των αρχικοποιημένων στοιχείων είναι μικρότερος από το μήκος του πίνακα

int arr[5] = {520, 1415, 666}; 0 0

arr[0] arr[1] arr[2] arr[3] arr[4]

3. Ειδική προετοιμασία: Κατά τον ορισμό και την προετοιμασία ενός πίνακα, δεν χρειάζεται να καθορίσετε το μήκος του πίνακα Το μήκος του πίνακα καθορίζεται από τον αριθμό των αρχικοποιημένων στοιχείων.

int arr[ ] = {520, 1415, 666, 999, 1234};

arr[0] arr[1] arr[2] arr[3] arr[4]

Για παράδειγμα:

#περιλαμβάνω<stdio.h>

int main(int argc, const char *argv[])
{
//Ορίστε έναν ακέραιο πίνακα μήκους 5
int arr[5] //Τα στοιχεία του πίνακα είναι: arr[0]--arr[4]
//Ορίστε έναν πίνακα χαρακτήρων με μήκος 10
char brr[10];
//Ορίστε έναν πίνακα με μήκος 100 για αποθήκευση δεκαδικών
διπλό crr[100];
//Εάν ο πίνακας δεν είναι αρχικοποιημένος, όλες οι τιμές στοιχείων σε αυτόν θα είναι
//τυχαία τιμή
printf("arr[0] = %d, brr[0] = %c, crr[0] = %lfn", arr[0], brr[0], crr[0]);

//Ορίστε τον πίνακα και αρχικοποιήστε τον
int drr[5] = {1,2,3,7,6} //Όλα αρχικοποιήθηκαν
int err[5] = {520, 1314, 666} //Μερική προετοιμασία
int frr[] = {1,3,5,7,9} //Ειδική προετοιμασία
printf("sizeof(frr) = %ldn", sizeof(frr)); //20
printf("len of frr = %ldn", sizeof(frr)/sizeof(frr[0]));

επιστροφή 0;
}

1.3 Συμβατικές λειτουργίες σε στοιχεία πίνακα

1.3.1 Είσοδος και έξοδος

Η λεγόμενη είσοδος και έξοδος ενός πίνακα σημαίνει στην πραγματικότητα επαναλαμβανόμενη είσοδο και έξοδο οποιουδήποτε στοιχείου.Χρησιμοποιούμε βρόχους για να λύσουμε επαναλαμβανόμενες ενέργειες.

Σημείωση: Η γλώσσα C δεν επιτρέπει την είσοδο και την έξοδο ολόκληρων πινάκων εκτός από πίνακες χαρακτήρων Μπορείτε να βρείτε μόνο στοιχεία πίνακα και να λειτουργήσετε με μεμονωμένα στοιχεία.

1.3.2 Άθροισμα και μέσος όρος

Η λεγόμενη τιμή άθροισης είναι η συσσώρευση όλων των αυθαίρετων τιμών Είναι απαραίτητο να οριστεί μια μεταβλητή για την αποθήκευση του αθροίσματος, αλλά απαιτείται να διαγραφεί πριν από τη χρήση.

Ο λεγόμενος μέσος όρος είναι να διαιρέσουμε το άθροισμα των δεδομένων με τον συνολικό αριθμό.Ο μέσος όρος δεν χρειάζεται να υπολογιστεί σε βρόχο

1.3.3 Βρείτε τη μέγιστη τιμή

Ρουτίνα: Ορίστε το πρώτο στοιχείο του πίνακα στην τρέχουσα μέγιστη τιμή και, στη συνέχεια, συγκρίνετε την τρέχουσα μέγιστη τιμή με οποιοδήποτε στοιχείο του πίνακα, ενημερώστε τη μέγιστη τιμή έως ότου συγκρίνετε τα δεδομένα με η μέγιστη τιμή, λαμβάνεται η μέγιστη τιμή.

1.3.4 Αναζήτηση

Αναζήτηση ύπαρξης: Όταν τα προς εύρεση δεδομένα εμφανίζονται στον πίνακα, η αναζήτηση τερματίζεται αμέσως

Στατιστική αναζήτηση: Διασχίστε όλα τα στοιχεία του πίνακα και μετρήστε τον αριθμό των δεδομένων που θα βρείτε


Ασκήσεις τάξης:

#περιλαμβάνω<stdio.h>
#define MAX 10 //Η μακροεντολή ορίζει μια σταθερά

int main(int argc, const char *argv[])
{
//Ορίστε έναν πίνακα για την αποθήκευση των βαθμών όλων των μελών της τάξης
int score[MAX] = {0};

//Πλήρης εισαγωγή βαθμολογιών μελών
for(int i=0; i
    {
//Εύρεση οποιουδήποτε στοιχείου: score[i]
printf("Παρακαλώ εισάγετε τη βαθμολογία του %dth μαθητή:", i+1);
scanf("%d", &score[i]);
    }

//Το πρόγραμμα εκτελείται σε αυτό το σημείο, πράγμα που σημαίνει ότι όλα τα στοιχεία πίνακα έχουν εκχωρηθεί με επιτυχία.
//Στοιχεία πίνακα εξόδου
printf("Τα στοιχεία του πίνακα είναι: ");
for(int i=0; i
    {
printf("%dt", score[i]);
    }
putchar(10) //Έξοδος επιστροφής και τροφοδοσίας γραμμής

    //Αθροιστική τιμή, μέση τιμή
int sum = 0 //Καταγράψτε το άθροισμα
διπλός μέσος όρος = 0 //Καταγράψτε τη μέση τιμή
for(int i=0; i
    {
sum += score[i] //Συσσωρεύστε τυχόν δεδομένα
    }
//Το πρόγραμμα εκτελείται σε αυτό το σημείο, υποδεικνύοντας ότι το άθροισμα έχει υπολογιστεί.
μέσος όρος = 1,0*άθροισμα/ΜΕΓ.
printf("Το άθροισμα είναι: %d, ο μέσος όρος είναι: %.2lfn", άθροισμα, μέσος);

    //Βρείτε τη μέγιστη τιμή (πάρτε ως παράδειγμα τη μέγιστη τιμή)
int max = 0 //Αποθήκευση της μέγιστης τιμής του πίνακα
int maxi = 0 //Καταγραφή του δείκτη όπου βρίσκεται η μέγιστη τιμή

//Αρχικά μεταχειριστείτε το πρώτο στον πίνακα ως τη μέγιστη τιμή
max = score[0];
maxi = 0 //Καταγραφή του δείκτη της τρέχουσας μέγιστης τιμής
for(int i=0; i
    {
//Συγκρίνετε την τρέχουσα μέγιστη τιμή με οποιαδήποτε δεδομένα
if(max &lt; score[i])
        {
max = score[i] //Ενημέρωση των δεδομένων στη μέγιστη τιμή
maxi = i //Ενημέρωση της μεταβλητής που καταγράφει το μέγιστο δείκτη
        }
    }
//Το πρόγραμμα εκτελείται μέχρι στιγμής, υποδεικνύοντας ότι έχουν υπολογιστεί η μέγιστη τιμή και ο δείκτης της μέγιστης τιμής.
printf("Η μέγιστη τιμή του τρέχοντος πίνακα είναι: %d, στην %dth θέση n του πίνακα", max, maxi+1);
    

    //Εύρημα
int αναζήτηση = 0;
int i = 0 //Loop μεταβλητή που χρησιμοποιείται για τη διέλευση του πίνακα
printf("Εισαγάγετε την τιμή που αναζητάτε:");
scanf("%d", &αναζήτηση);
//Ξεκινήστε να διασχίζετε τον πίνακα για να εφαρμόσετε την αναζήτηση ύπαρξης
για(i=0; i
    {
//Προσδιορίστε εάν τα δεδομένα είναι τα δεδομένα που θα βρείτε
if(αναζήτηση == βαθμολογία[i])
        {
Διακοπή;
        }
    }
//Προσδιορίστε εάν βρέθηκε
if(i==MAX)
    {
printf("Εύρεση αποτυχίας n");
}αλλού
    {
printf("Η τιμή που αναζητάτε υπάρχει στον πίνακα n");
    }

    //Διασχίστε τον πίνακα και ολοκληρώστε τη στατιστική αναζήτηση
int count = 0 //Μετρητής
for(int i=0; i
    {
if(αναζήτηση == βαθμολογία[i])
        {
count++; //Αυξήσεις μετρητή
        }
    }
//Μετά το τέλος του βρόχου, κρίνετε τον μετρητή
if (count == 0)
    {
printf("Εύρεση αποτυχίας n");
}αλλού
    {
printf("Η αναζήτηση ήταν επιτυχής, η τιμή που αναζητάτε εμφανίζεται %d φορές n", count);
    }
επιστροφή 0;
}


Εξωσχολικές εργασίες για το σπίτι:

κανένας.